Teamgevoel!

Lieve lezers,

Als we dit aan het schrijven zijn, bedenken we dat de tijd hier echt heel snel gaat. We zijn nog maar vijf werkdagen aanwezig in het ziekenhuis en zullen over iets langer dan een week al weer beginnen aan onze terugreis. We beseffen dat we hier de laatste dagen nog erg moeten genieten en dat doen we zeker.

Afgelopen zaterdag hebben het droge weer volledig benut voor het drogen van de was. Om 9.30u hing de eerste was al te drogen. Verder hebben we een rustig dagje gehad en vermaakten ons met het maken van een puzzel, het lezen van een boek en het strijken van onze kleding.

Op zondag kwamen onze huisgenootjes weer terug van hun safari-tocht in Nepal, ze hebben een goede tijd gehad en het is gezellig dat ze weer in ons midden zijn. Verder we geskyped met het thuisfront en zijn we naar de English church geweest. Bijzonder om in zo’n ver land met elkaar Gods Naam te prijzen en te loven. Allerlei culturen, allerlei volken, allerlei talen, prijzen één God.

Maandag begonnen we vol frisse moed onze werkweek. Het was erg druk, we hebben dan ook voor het eerst overuren gedraaid. Daarnaast hebben ze ons een ‘bevoegdheid’ gegeven tot het opleiden van een student. Deze student heeft nog niet veel bevallingen gedaan en heeft bijvoorbeeld ook nog nooit een ‘knip’ gezet. Het is erg leuk om haar te begeleiden en haar zo de noodzakelijke dingen uit te leggen. Af en toe leren we wel de Nederlandse manier aan. Hier zijn ze namelijk gewend om na de bevalling met de hele hand in de baarmoeder te voelen of hij leeg is. Wij hebben haar geleerd dat wanneer ze de placenta nakijkt en deze compleet is, dit ook voldoende is en je dan weet dat de baarmoeder leeg is, dit voorkomt een hoop infecties.
We hebben totaal met deze student 6 bevallingen begeleid en verantwoordelijk over de labour room, andere zusters waren niet aanwezig. De student was erg blij met onze begeleiding! Aan het eind van de dag waren we moe, maar voldaan.

Toen we 10 minuten later in het guest house terug waren, ging de telefoon. Met de vraag of we niet even terug konden gaan naar de labour room want daar was een ‘body party’. Hanna en ik konden maar niet begrijpen wat er was, we vroegen ons af of we misschien iets waren vergeten of dat het erg druk was en we moesten komen om te helpen. Met dat we daar aankwamen begrepen we het, het was de Indiase taal die ons op het verkeerde been had gezet. Toen wij kwamen was het een en al gezelligheid met alle zusters (inclusief de hoofdzuster) want een zuster was jarig en had haar ‘birthday party’. We kregen een taartje en wat drinken en ons werd verteld dat wij ook bij het team hoorden en er niet zomaar feest werd gevierd zonder ons. Dit was zo leuk om te horen! We gaan ze missen!

Vandaag was het opnieuw een drukke dag. Er lagen zo’n 25 vrouwen op de afdeling. We vlogen van bed naar bed en hebben beide een kindje geboren laten worden, zie de foto’s voor het resultaat! Opnieuw waren we alleen met de student, we proberen haar veel te leren. Van het breken van de vliezen, tot beleid voeren bij stagnatie van de baring. Ook voor ons is het iedere dag weer enorm leerzaam en zijn we constant bezig met diagnosticeren en beleid voeren.

Het was een heerlijke dag, de dagen vliegen voorbij als we veel kunnen betekenen en vandaag was weer zo’n dag. Tot nu toe hebben we deze dagen nog niet veel nare dingen gezien en we zijn dankbaar dat de bevallingen goed mogen gaan en dat er gezonde kinderen worden geboren. We hebben tot nu toe in deze vier weken al 41 bevallingen mogen begeleiden. Dan te bedenken we in vier jaar tijd in de opleiding tot verloskundige, je 60 bevallingen moet aftekenen! Waajooooooooooo!

Na een week van veel bewolking en benauwd weer, hebben we vandaag nog een half uurtje kunnen genieten van een paar zonnestralen!

Dan nog een bericht van de hoofdzuster: ze heeft het ziekenhuis gesloten wegens haar gezonde patiënt, die wegging met het bordje: ‘healthy’ om haar nek!

Tot snel!
Liefs Hanna en Joanne