De tijd gaat snel + wat went dit goed!

Namasté! (Hallo!) lieve mensen!

Zoo, het weekend is weer voorbij & een nieuwe werkweek ligt voor ons.
De eerste ligt achter ons & we kunnen niets anders dan concluderen dat het hier erg goed vertoeven is.
Het is ontzettend gaaf om dit mee te maken & dat blijven we maar iedere dag tegen elkaar zeggen!

Afgelopen vrijdag was de laatste dag van de eerste week. Die dag besefte we heel erg goed, hoe fijn en goed het is om hier te zijn. We zijn beide tot nu toe gezond, zijn gewend aan het eten + de temp, die nu rond de 30/35 graden ligt.(waardoor wij soms heerlijk even uurtje kunnen bakken) Ook het personeel is meer aan ons gewend, weten wat ze ongeveer aan ons hebben & wij weten de meeste benodigdheden te vinden. Heerlijk, het voelt fijn.

Het was nog even een drukke dag vrijdag. Er was een Indiase vrouw met een trage ontsluiting, ze sprak Engels, wat wel erg fijn was! Ze was heel erg bang, maar vond het ook heel erg dat haar man + moeder er niet bij mochten zijn. We beseften op dat moment nog meer hoe moeilijk het moet zijn om alleen te bevallen. Hoe fijn dat wij haar konden begeleiden & er voor haar konden zijn!

Een andere vrouw beviel razendsnel van een groot kind. Joanne had het kind aangepakt, maar het was behoorlijk slap. Hanna heeft het toen meegenomen naar de opvangtafel & geprikkeld + uitgezogen.
Daarna ging het prima met het mannetje! Ook samen voor het eerst (in India dan) een Episiotomie (knip) gehecht, met resultaat want alles zit weer aan elkaar! (:
Er was een andere bevalling, waarbij wij keken. De navelstreng zat maar liefst, suprise, suprise, 4!!! keer om het hoofdje van de baby. De nurse had nog nooit een strakke omstrengeling gezien!!! & ze had hem doorgeknipt, voordat de rest van het kindje geboren werd, maar stond behoorlijk te klunzen met het afwikkelen dat duurde heel lang. En het hoofd werd blauwer en blauwer. :p Wij stonden te kijken & hebben tegenwoordig handschoenen in onze zak voor situaties waarin we snel moeten handelen. Dus toen geholpen & de navelstreng nog een keer doorgeknipt, waarop het meisje werd geboren. Wat aangeslagen, maar gezond en wel!

Aan het einde van onze werkdag werd er een kindje geboren bij een vrouw met Eclampsie. Mw. had een insult (lijkend op een epileptische aanval veroorzaakt door een hoge bloeddruk) gedurende de bevalling. Bij het hechten hebben wij mw. vastgehouden, ze was heel erg aan het schokken & was helemaal van de wereld. Echt heel bizar om te zien dat dit kan gebeuren & soms kijk je er geen eens meer van op, zoveel vrouwen komen hier binnen met dezelfde aandoening.

Zaterdag hadden we bedacht om uit te slapen. Dat werd dus 8.30 (NL tijd 05.00), maar vergeleken bij alle dagen om kwart over 6 opstaan, was dit heerlijk.
We hebben zaterdag tot wasdag omgedoopt & dat betekent heerlijk frisse, naar wasmiddel ruikende kleding! Het kon heerlijk in het zonnetje drogen & na wat boodschapjes in de winkel zijn wij ook de zon gaan opzoeken! We vermaken ons prima met alle anderen & spelen allerlei spellen. Ook ons Engels rolt behoorlijk vlotjes over de tong & een skype gesprek met iemand van het thuisfront maakt onze daagjes toppie!! (: Zondag zijn we naar de Engelse kerkdienst hier op de campus geweest & verder een heerlijk chill dagje gehad als voorbereiding op deze week natuurlijk + geskypt met familie in Nederland!

Vandaag was de dag echt hectisch. Veel bevallingen (in totaal 6) en waarvan 1 een stuitligging was. Hiervoor werd de zuster met de meeste ervaring geroepen & zij heeft de stuit begeleid. Die stuit begeleiden is ons wat anders aangeleerd! ;) Maar uiteindelijk kwam het hoofd en deed het kind het prima! Er beviel vandaag ook een vrouw op het toilet, ze was 32 weken zwanger en er kwam een heel klein minimensje uit! Alle andere bevalling gingen goed. Ons werk wordt steeds uitgebreider, het infuus prikken, een infuus er aan hangen en de eerste opvang van het kind behoren nu ook tot onze taken. Erg leerzaam! (:

Het is na een koel weekend (30 graden) vandaag weer veel warmer (39 graden)!
Afgelopen nacht hoorde ons huisgenootje Rosie, een geluid, dacht dat er inbrekers door haar raam naar binnen kwamen en ging kijken. Bleek het een grote rat te zijn die in haar kamer binnenkwam, gevolgd door nog drie hele dikke ratten! Ze heeft op de bank in de kamer geslapen & onze dappere huiskok heeft de ratten verjaagd! Brrr. Dat wordt vannacht met 1 oog open slapen!

We proberen na de geboorte de baby voor het getoond word aan de vader, eerst nog even bij de moeder te leggen. Juist omdat we het eerste uur na de geboorte, wanneer het kind vaak wakker en alert is, zo belangrijk vinden voor de binding tussen moeder en kind. Het lukt & hoe gelukkig vrouwen zijn met het bij zich hebben van hun kind, dat is onbeschrijfelijk!! Kippenvel!! (bekijk het maar op de foto)

Dank voor de vele lieve berichtjes.
Vandaag zijn we al 2 weken weg van huis, de tijd vliegt!
& we houden jullie op de hoogte!

Liefs Hanna en Joanne